Zegar kaflak

Zegar tzw. kaflak posiadający barokowe formy jest dziełem zegarmistrza z Torunia Nicolausa Dama z 2. poł. XVII w.  W zegarze został zainstalowany bardzo skomplikowany mechanizm z większym zakresem wskazań. Tarcza pozioma wskazuje godziny, dni roku, miesiące długość dni i nocy czas wschodów i zachodów słońca oraz fazy księżyca a także znaki zodiaku. Godziny są wyznaczone cyframi rzymskim na wewnętrznym pierścieniu, na zewnętrznym zaś minuty odczytywane za pomocą dwóch wskazówek centralnych. Dla kalendarza i faz księżyca przewidziano pole między obydwoma pierścieniami ze wskazówkami o obiegu rotacyjnym, przesuwającymi się na ruchomych pierścieniach – większą słoneczną i mniejszą księżycową. Oprawę zegara stanowi sześcioboczna puszka, której narożniki dekorowane są wąsatymi rycerzami, natomiast podobne są maszkarony zdobiące piersi tych herm i nóżki w kształcie figurek toczących kule lwów o dekoracyjnych ogonach i rozdwajających się tułowiach. Oszklone okienka są obramione na przemian grawerowaną opaską prostokątną oraz połączeniem prostokąta i półkola. Całość zegara została wykonana z brązu złoconego w ogniu.  
Prezentowany zegar jest najstarszym z kolekcji łańcuckiej.

dr Daniel Reniszewski