![MNS/SWO/250 Tower of Babel - ujęcie z przodu; Drewniane, bambusowe pudełko - pozytywka składające się z trzech drewnianych elementów (nałożonych jeden na drugim). Na szczycie oraz wbudowane w dwie części (pierwsza i druga od góry) mają wbudowny mechanizm wytwarzający dżwięki, który uruchamia się przekręcając metlowe korby. Z przodu w części środkowej obiektu wystaje z półokrągłego (w kształcie łuku) wycięcia metalowa korba, takie samo wycięcie znajduje się poniżej tej części. Na szczycie zamontowany jest mechanizm - metalowe urządzenie, przez które przechodzi pasek białego papieru z dziurkami o szer. 7 cm. i długości ok. 40 cm, oba jego końce sklejone są taśmą przezroczystą. Wraz z przekręcaniem metalowej korbki wystającej nad kolejną, gładką stroną obiektu - wytwarzany jest dźwięk, a pasek papieru przesuwa się.](/brepo/panel_repo/2024/03/20/omtknm/contain-360-1000-max-mns-swo-250-diga3682-m.jpg)
Tower of Babel | Wieża Babel
2009
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Bogaty dorobek artystyczny Stanisława Wyspiańskiego, dramatopisarza, malarza i projektanta form użytkowych, świadczy o fascynacji modernistycznymi ideami dzieła totalnego obejmującego wszystkie dziedziny kultury i przenikającego do życia codziennego. Odbicie modnych na przełomie XIX i XX wieku kwestii synkretyzmu gatunkowego czy też synestezji, wykorzystującej łączenie doświadczeń różnych zmysłów w jednym dziele, widoczne jest w wizerunku Henryka Opieńskiego. Ten artystycznie uzdolniony krakowianin, należał do najbliższych szkolnych przyjaciół Wyspiańskiego. Przez dwa lata studiował muzykę u Władysława Żeleńskiego, lecz rodzice wybrali mu zawód chemika. To właśnie perswazja „czwartego wieszcza” spowodowała, że rozpoczynający urzędniczą karierę inżynier Opieński zdecydował się podjąć dodatkowe studia instrumentalistyki, kompozycji oraz muzykologii w Paryżu i Berlinie. Od 1901 roku zajmował już eksponowaną pozycję w życiu kulturalnym kraju – pracował w Teatrze Miejskim we Lwowie oraz Filharmonii, Teatrze Wielkim i Teatrze Polskim w Warszawie. Na polu teorii działał między innymi jako założyciel czasopisma „Kwartalnik Muzyczny” oraz autor podręcznikowych opracowań historii muzyki powszechnej i polskiej. W podwójnym płaszczyznowym ujęciu podobizny późniejszego monografisty Fryderyka Chopina i Ignacego Jana Paderewskiego zasugerowano „wielooglądowość” motywu właściwą dziełu przestrzennemu. Realizm pierwszoplanowej postaci zestawiono z symbolicznym przedstawieniem dłoni nałożonej na zapis nutowy widoczny w tle kompozycji. Ten charakterystyczny zabieg stosowało wówczas wielu artystów środkowoeuropejskich zainteresowanych syntezą muzyki i sztuk wizualnych. Podwójny kontur, obiegający popiersie Opieńskiego i wzmagający „dźwięczność” obrazu, znamionował wczesne prace ekspresjonistów. Niespodziewany „muzyczny” kontrast błękitnej linii i ugrowego tła papieru dowodzi mistrzostwa w opanowaniu techniki pastelowej, którą od 1894 roku Wyspiański wyłącznie stosował.
Szymon Piotr Kubiak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 60 cm, szerokość: 60 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
pastele
Tworzywo / materiał
papier
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
2009
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1560 — 1580
Muzeum Narodowe w Szczecinie
XX wiek
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna