Przycisk do papieru

Historia szklanych przycisków do papieru wiąże się ze zorganizowaną w 1845 roku w Wiedniu Wystawą Przemysłu Austriackiego, na której swoje wybory zaprezentował m.in. wenecjanin Pietro Bigaglia (1786-1878), reprezentujący Murano, znany od średniowiecza, najważniejszy w Europie ośrodek przemysłu szklarskiego. Pokazał wówczas kuliste przyciski do papieru z wtopionymi kawałkami kolorowego szkła, które wzbudziły zachwyt zwiedzających. Przedmioty tego typu były wytwarzane już na przełomie XV i XVI wieku, ale dopiero w XIX stuleciu stały się niezwykle popularnym drobiazgiem, swój renesans przeżywając ponownie w połowie XX wieku. Początkowo używane były do przyciskania luźnych kartek, w miarę upływu czasu stały się przedmiotami nabywanymi w charakterze ozdób, a ze względu na swój niejednokrotnie wysoki poziom wykonania, zaczęły budzić coraz większe zainteresowanie kolekcjonerów.

Choć prezentowanemu, wykonanemu ze szkła lanego, przyciskowi brak wyrafinowania i kunsztu charakteryzujących wyroby Bigaglii, to jest raczej rzadkim eksponatem, a w tym wypadku przywołuje także historię przedwojennego Szczecina. Wykorzystana na spodzie fotografia fragmentu zabudowy miasta w rejonie Mostu Hanzy (obecnie Most Długi) nad Odrą Zachodnią, łączącego Łasztownię z bulwarem staromiejskim wskazuje na jego produkcję dla celów branży turystycznej.

Anna Lew-Machniak