Żyrandol

Dziewięcioświecowy żyrandol pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Wykonany został w stylu Ludwika XV, zelektryfikowany. Pochodzi z kolekcji Potockich i ozdabia Salon Rokokowy na I piętrze zamku. Konstrukcja metalowa ze złoconego brązu składa się z grubego pręta wygiętego esowato i cokoliku, na którym stoi porcelanowa figurka dziewczyny z turbanem w rękach. Figurka malowana w kolorze różowym, białym i żółtym. Całość żyrandola jest przeplecionymi gałązkami i drobnymi kwiatkami. Listki i gałązki są wykonane ze złoconego brązu, zaś kwiatki z porcelany w kolorze białym i różowym. Na całej  powierzchni żyrandola rozmieszczone są wisiory z pełnego szkła. Część z nich ma formę kropli wody, część ma kształt gruszkowaty. Porcelanowa figurka dziewczyny pochodzi z paryskiej fabryki falsyfikatów E. Samsona. Żyrandol zdobiący Pokój Bilardowy pochodzi z kolekcji Potockich ze szkła kryształowego z końca XIX wieku  być może jest to wyrób angielski, zelektryzowany, 18 świecowy, dwukondygnacyjny. Elementy konstrukcyjne metalowe są zatopione w szkle, pierwszą kondygnację stanowi dwanaście ramion wygiętych łukowato do góry zakończonych tulejkami z mlecznego szkła z żarówkami na profitkach ze cienkiego szkła ze złoconym brzegiem. Druga kondygnacja to sześć ramion wygiętych, oszlifowanych skośnie zakończonych tulejkami z żarówkami. Całość żyrandola zdobi dwanaście sznurów biegnących od góry do ramion z prostokątnymi kryształami o szlif schodkowym. Trzon i ramiona zdobią słupkowe wisiory z kryształu o trójkątnym kształcie.

Przemysław Kucia