Czareczka

Czareczka miedziana w kształcie półkuli na niskim, wyodrębnionym dnie. Pokryta została białą, nieprzejrzystą emalią w typie falangcai, dekoracja w gamie barwnej w typie familie rose – kwiaty i owoce, tykwa, ciemniejszy brzeg. Wewnątrz, na dnie, malowany liść. Naczynie datowane na II połowę XIX wieku, pochodzi z Chin. W I wieku naszej ery za czasu panowania dynastii Kangxi powstały warsztaty Yangxin Hall. Znajdowały się w pałacu cesarskim, w których wytwarzano różne formy rzemiosła artystycznego. Jeden z warsztatów nazywał się falang Zuo, początkowo emalie zdobiące naczynia były importowane z Europy, ale w 1728 naszej ery udało się Chińczykom je wyprodukować, a nawet wprowadzić dodatkowe kolory.  W 55 roku warsztat Kangxi zaczął eksperymentować z produkcją falangcai na porcelanie. W okresie Kangxi wyroby mają kolorową powierzchnię imitującą formę cloisonne, najchętniej używanym kolorem był czerwony i żółty. W okresie Yongzheng wprowadzono więcej odmian dekoracji. Dekoracja jest rysowana na glazurowanej powierzchni zamiast na nieszkliwionej w okresie Kangxi. Są wśród nich motywy florystyczne, ptasie i pejzażowe. Za panowania Qianlong były nawet te ozdobione ludzkimi postaciami w stylu europejskim. Wśród kolorów falang zdecydowanie najbardziej charakterystycznym i ważnym kolorem w palecie fencai jest róż.