Chrystus Pantokrator
1700 — 1749
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Ikony (XVII–XIX wiek)
Niewielkich rozmiarów dwustronna ikona mieści w sobie wiele treści odnoszących się do idei Zbawienia. Na awersie zaprezentowano scenę Wniebowstąpienia. Zmartwychwstały Chrystus zasiada na łuku tęczy, symbolizującej przymierze Boga z człowiekiem, i wyciąga dłonie w geście błogosławieństwa biskupiego – ukazany jest jako arcykapłan. Jego złociste szaty: chiton ze stichosem i himation, oraz aniołowie grający na trąbach podkreślają chwałę Zmartwychwstałego. W dolnej części przedstawienia ukazano Maryję oraz wpatrzonych w Chrystusa apostołów. Towarzyszą im dwaj aniołowie, którzy spoglądając na poruszonych uczniów, wskazują dłońmi na Chrystusa i zdają się napominać apostołów: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1, 11). Na rewersie ikony ukazano trzech świętych, świadków męczeńskiej śmierci Chrystusa. Święty Jan, który stał pod krzyżem wraz z Maryją i do którego Jezus skierował słowa „Oto Matka twoja” (J 19, 27), został przedstawiony jako młodzieniec bez zarostu. Nieco starszy mężczyzna z brodą, opierający głowę na prawej dłoni, to św. Józef z Arymatei, który zadbał o pochówek Chrystusa. Żołnierz w kolczudze, trzymający krzyż lotaryński i włócznię, to św. Longin, który przebił bok Chrystusa. Wszyscy oni towarzyszyli Chrystusowi w ostatnich chwilach jego ziemskiego życia, prowadzących do chwały Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
ikona, malarstwo, obraz
Technika
złocenie, tempera
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Lublinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1700 — 1749
Muzeum Narodowe w Lublinie
1741
Muzeum Narodowe w Lublinie
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna