Zegar wieżyczkowy

Zegary stołowe, w kształcie wieży z mechanizmem  napędzanym sprężyną nazywane są wieżyczkowymi. W 1607 roku zegarmistrz Michel Andres wykonał zegar wieżyczkowy, który obecnie jest prezentowany w Sali pod Zodiakiem. Andres był z pochodzenia Francuzem, osiedlonym na stałe we Wrocławiu, gdzie posiadał warsztat, którego prowadzenie z czasem przejęli jego potomkowie. Bryła zegara o wystających krawędziach została ujęta na narożach w kolumny z wkomponowanymi maskami przechodzącymi w liście akantu, przedłużone żłobkowaniem i zakończone kapitelami. Zegar  ustawiony został na profilowanym cokole i czterech wolutowych nóżkach, zwieńczony galeryjką arkadową z czterema sterczynkami na narożach oraz kopulastym bębnem, ukrywającym dzwonek, również zakończonym sterczynką. Tarcza jedynie godzinowa ze skalą dla półzegarza pisaną cyframi rzymskimi. Dla zegara przewidziana jest dodatkowa skala na zewnętrznym pierścieniu tarczy pisana cyframi arabskimi. Przewiercony otwór nad tarczą, przerywający profil gzymsu i zawieszone przed tarczą wahadełko z soczewką kulkową  świadczą o wtórnych przeróbkach.

dr Daniel Reniszewski