Sypialnia Pokój 65 II piętro (Sypialnia Srebrna)

Nazwy historyczne: "Apartament Średni" (poł XIX w.)
Nazwy inne: Pokój 65 II piętro
Czas powstania: konstrukcja ścian -1629-42 r., sufit ze sztukateriami XIX/XX w.
Architekci: nieznani
Artyści: nieznani

Sypialnia srebrna znajduje się w skrzydle zachodnim zamku na II piętrze. Pomieszczenie w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu, do którego wejście prowadzi z korytarza północnego przez przedpokój i sąsiadującą łazienkę (Pokój 64).  Drzwi prowadzące do sąsiedniej łazienki znajdują się w ścianie południowej sypialni, są jednoskrzydłowe, w górnej partii przeszklone, płycinowe. W ścianie wschodniej sypialni są dwuskrzydłowe drzwi, również płycinowe, które prowadzą do Pokoju Kawalerskiego, sąsiadującego z sypialnią. Obie pary drzwi politurowane. W ścianie północnej są dwa kwadratowe okna, zamknięte łukiem odcinkowym, dwuskrzydłowe, z drewnianym płotkiem i drewnianymi wiedeńskimi żaluzjami (?). We wnękach okiennych drewniana malowana boazeria z płycinami obramionymi listwami. Na ścianach sypialni położono tkaninę żakardową w tonacji srebrnej, ozdobioną roślinnym wzorem. Jest to nowa tkanina położona  w trakcie prac konserwatorskich w latach 2014 -2016.  Między ścianami a sufitem profilowana faseta, sufit posiada wklęsłe ścięte naroża i profilowanie. Pośrodku sufitu profilowana rozeta. Podłoga sypialni ułożona z drewna dębowego w ukośną jodełkę. W południowo – wschodnim narożniku pokoju znajduje się nieduży piec z wąskich żółtych kafli, ozdobionych motywami roślinnymi w kolorze różowym, flankowany kolumienkami oplecionymi wstęgą.  Piec posiada niską bazę z gzymsem ukształtowanym z kafli dekorowanych liśćmi akantu, a na niej znajduje się cokół posiadający dwie pary mosiężnych, ozdobnych drzwiczek. Trzon pieca jest wysoki i węższy od cokołu, zwieńczony gzymsem utworzonym z kafli ozdobionych liśćmi akantu i zakończony fryzem z małymi rozetkami. W pierwszej połowie XIX w. pomieszczenie wchodziło w skład „Apartamentu średniego”. Apartament składał się z trzech pokoi, dwóch garderób i jednego przedsionka. Niestety nie wiadomo jaką funkcję pełniło wtedy pomieszczenie, być może wraz z przylegającą Łazienką (Pokój 64) stanowiło jeden pokój. Obecny wystrój pomieszczenie zawdzięcza ostatniej przebudowie za czasów Romana i Elżbiety Potockich. Od. 1990 r. służyło za podręczny muzealny magazyn, odrestaurowane w latach 2014 -2016.

Podstawowa bibliografia:
•    Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
•    Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
•    Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
•    Potocka Elżbieta, , Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
•    Kompleksowa Konserwacja wystroju wnętrz, Dokumentacja opisowa, 2014 – 2016, AC Konserwacja Zabytków.

Opracowanie: Przemysław Kucia