Maska imina na 

Maska imina-na nazywana też Wielką Maską wykonywana jest i używana głównie z okazji odbywającego się co 60 lat święta Sigi. Uważa się, że każdy mężczyzna mieszkający w kraju Dogonów powinien choć raz w życiu przeżyć to święto. Mężczyźni, którzy mieli to szczęście oraz wybrane kobiety – Yasigine „siostry masek” po śmierci nawiedzani są przez maskę imina na – tę samą, którą oglądali podczas Sigi.

Wszystkie czynności związane z ukazaniem się maski imina na w dniu śmierci Dogona – uczestnika Sigi nadzoruje Mulono. Jest to Olubaru – stary mężczyzna wtajemniczony w kult Awa, który przeżył dwa kolejne święta Sigi. We wczesnych godzinach nocnych Mulono udaje się z grupą mężczyzn do miejsca przechowywania masek imina na i prosi tę najmłodszą, wykonywaną na ostatnie święto o powstanie. Maska niesiona jest w pozycji pionowej do domu zmarłego. W drodze towarzyszą jej muzycy grający na bębnach i grzechotkach. Na miejscu, mężczyźni opierają maskę o ścianę, składają ofiarę, a Mulono recytuje długą formułę, której słowa wyrażają żal z powodu śmierć członka stowarzyszenia Awa. Po tej krótkiej wizycie maska wraca na miejsce spoczynku. Uważa się, że ta ceremonia z udziałem Wielkiej Maski jest aktem grzeczności z jej strony wobec zmarłego. Pozwala również rodzinie, w imieniu nieboszczyka złożyć jej ostatni hołd. To wydarzenie przypomina też o tym, że w czasach mitycznych ludzie zmienili się w węże, które żyły w skałach i wracały do wiosek w poszukiwaniu pożywienia. Gdy imina na opuści już dom zmarłego, jego ciało zawijane jest w koc i zabierane do miejsca pochówku. Święto Dama, w trakcie którego pojawiają się inne dogońskie maski przygotowywane jest kilka lat później i kończy długi okres opłakiwania zmarłego.

Ewa Prądzyńska