Deutsch-Französische Grenzlande

Wiek XIX to nie tylko czas rewolucji przemysłowej i postępu naukowo-technicznego, rozwoju administracji państwowej, ale również wzrost zainteresowania podróżowaniem na kontynencie i poza jego obrębem. W tzw. „Stuleciu pary” nastąpił szybki wzrost liczby ludności miast, pojawiły się w Europie pierwsze miasta z milionową ludnością. To skutkowało większym zapotrzebowaniem na szczegółowy plan miasta oraz większych obszarów ujętych jako terenowe jednostki administracyjne. Prezentowana mapa prezentuje pogranicze niemiecko-francuskie w Alzacji i Lotaryngii oraz terytoria Belgii i Luksemburga, które z nimi graniczą. W prawym górnym rogu, jest powiększenie (mapa szczegółowa) pogranicza belgijsko-francuskiego. Mapę w skali 1: 1 000 000 wydało wydawnictwo Verlag & Klasing w Bielefeld i Lipsku działające w latach 1833-1954. Mapa jest składana i oprawiona w papierową oprawę. Hrabiowie Potoccy – podobnie jak większość polskich arystokratów – lubili podróże, stąd zachowała się spora kolekcja planów i map.