![mns/se-m/452 scena mitologiczna - ujęcie z przodu; Scena figuralna na tle pejzażu. Na pierwszym planie, po prawej, u dołu naga postać kobieca w przyklęku na prawym kolanie. W lewej, uniesionej ręce trzyma draperię rozpościerającą się w szerokich fałdach po lewej stronie u dołu. Po lewej stronie obrazu biegnąca postać mężczyzny zwróconego do konia galopującego w głąb. Koń, postać mężczyzny - jeźdźca obejmującego gestykulującą kobietę, znajdują się w centrum kompozycji. Na dalszym planie, po prawej i lewej stronie obrazu, wzgórza, pomiędzy nimi widoczny pagórkowaty krajobraz. Koloryt: postacie po lewej i prawej w ciepłych brązach z akcentami czerwieni, niektóre partie ciała i draperii okonturowane czernią. Koń biały, postacie jeźdźca i kobiety w różach. Wzgórze zielone z akcentami brązu, żółci. Niebo niebieskie z zielenią, po prawej obłok różowo-białawy.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/os0jts/contain-360-1000-max-mns-se-m-452-dscf1111-ppp.jpg)
Porwanie
scena mitologiczna
1931
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Wacław Palessa rozpoczął studia w miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, ale od 1925 roku przeniósł się do klasy Tadeusza Pruszkowskiego w tamtejszej państwowej Szkole Sztuk Pięknych. Ów wpływowy malarz, jeden z najważniejszych pedagogów tego czasu, ukształtował zainteresowania artystyczne młodego twórcy. Studenckie prace Palessy świadczyły o całkowitej akceptacji programu ugrupowania Szkoła Warszawska, założonego w 1929 roku przez jego mistrza: „Chodziło o wytworzenie w łonie stowarzyszenia atmosfery wzajemnej współpracy, kontrolowanej przez silną, bezwzględną opinię koleżeńską, która by na wzór dawnych cechów pobudzała członków stowarzyszenia do coraz intensywniejszej pracy nad sobą, a jednocześnie gwarantowała na zewnątrz rzetelność wykonania i poziom artystyczny”. Manifest ten towarzyszył pierwszej wystawie grupy, otwartej rok później w narodowej galerii Zachęta, w której Palessa wziął udział. W odróżnieniu od wcześniej powołanego przez Pruszkowskiego Bractwa św. Łukasza, skupiającego się na zagadnieniach rysunku i klarownej, haptycznej formy, najmłodsze pokolenie warszawskich artystów połączyło antykwarskie inspiracje z poszukiwaniami kolorystycznymi i humorystycznymi motywami płócien. Nasycona, czysta paleta barwna charakteryzowała zwłaszcza obrazy Palessy, często stosującego cytaty z nowoczesnych, choć klasycznych już arcydzieł sztuki. Pojawiającym się często przedstawieniom młodych, nagich kobiet towarzyszyły zabawne akcesoria. W pastelowej Saksofonistce (około 1930) tradycyjnie modelowaną karnację modelki Palessa wkomponował w quasi-kubistycznie ukształtowane tło, budząc skojarzenia z wczesnymi pracami Pabla Picassa. Podobny kontrast dwóch sposobów malowania charakteryzuje Akt z gramofonem ze zbiorów szczecińskich, którego wzorowaną na manetowskiej Olimpii bohaterkę otaczają szkicowo ujęte rokokowe sprzęty buduaru i fakturowo opracowane ornamenty.
Szymon Piotr Kubiak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 113 cm, szerokość: 113 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
płótno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1931
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1921
Muzeum Narodowe w Szczecinie
2009
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna