Figura kultu przodków

Rzeźba przedstawia mfumu – władcę lub naczelnika wioski. Większość mintadi to substytuty władcy wciąż żyjącego, lecz chwilowo nieobecnego oraz podobizny zmarłych naczelników. Są przedmiotami, które mają za zadanie zapewniać ciągłość i trwałość władzy.

Mfumu rozpoznać można po atrybutach oraz pozie. Mężczyzna zaprezentowany został z fajką, uważaną przez Bakongo za oznakę władzy. Jego twarz i ułożenie ciała wyrażają zadumę. Władca uwieczniony w rzeźbie gwarantuje poparcie sił nadprzyrodzonych dla społeczności, którą się opiekuje.

Bakongo znani są również w literaturze etnologicznej pod nazwą Kongo, Makongo i Bacongo. Żyją w dolnym brzegu rzeki Kongo, po obu jej stronach, na dzisiejszych terenach Angoli, Demokratycznej Republiki Konga i Republiki Kongo. Posługują się językiem kikongo z grupy bantu. Zajmują się rolnictwem. Uprawiają m.in. maniok, banany, kukurydzę, słodkie ziemniaki, orzeszki ziemne, fasolę, taro, kawę, kakao oraz urenę. Niektóre grupy nadal zajmują się rybołówstwem i myślistwem. Obecnie wielu Bakongo żyje i pracuje w miastach, w których trudnią się głównie handlem. Ich struktura rodowa opiera się na matrylinearnym systemie pokrewieństwa – pochodzenie dziedziczone jest po linii matki. Ich tradycyjne wierzenia skoncentrowane są wokół kultu przodków oraz kultu boga-stwórcy Nzambi Mpungu.

Katarzyna Findlik-Gawron