Zegar szafkowy

Wymiary z obudową: wysokość 263 cm, szerokość 51 cm, głębokość 24 cm

Zegar podłogowy (stanowiący parę z zegarem Wil.932) umieszczony jest w trójczłonowej wysokiej szafie charakterystycznej dla angielskich zegarów longcase z pocz. XVIII w.

Nakładany kaptur zwieńczony półkoliście, z półkopułką zdobioną sterczyną, z przeszklonymi drzwiczkami oraz dwoma bocznymi wziernikami mieści mechanizm z tarczą. Smukły trzon szafki, również z drzwiczkami i wysoki cokół na czterech nóżkach- jest miejscem na długie wahadło i obciążniki. Zewnętrzne powierzchnie szafki malowane granatowo zdobi bogaty złocony ornament wstęgowo-cęgowy z elementami akantu naśladujący kompozycje markieterii.

Mechanizm zegara posiada napęd obciążnikowym, wychwyt hakowy, długie, ciężkie wahadło na zawieszce stalowej. Osobny napęd jest dla mechanizmu chodu i kalendarza, osobny dla bicia półgodzin i godzin na jednym dzwonku systemem grzebieniowym. Regulator wiatraczkowy zwiększa precyzję, a mechanizm repetycji pozwala usłyszeć bicie ostatniej godziny. Na tarczy zegar wskazuje sekundy (cyframi arabskimi) na niewielkim oddzielnym srebrzonym pierścieniu. Na dużym srebrzonym pierścieniu minuty (cyframi arabskimi), godziny (cyframi rzymskimi), półgodziny (znakami lilijki). Dni kalendarza cyframi arabskimi w niewielkim kwadratowym otworze poniżej osi. W podłuczu cyfrowe oznaczenie miesiąca synodycznego (1-29 ½, 1-29 ½) oraz obrazowe wskazanie faz księżyca Para zegarów w osiemnastowiecznym inwentarzu pałacu wilanowskiego rejestrowana była w Białej Sali.

AK

Ekspozycja muzealna, kolekcja wilanowska, zegary angielskie.