Lustro Psyche

Lustro Psyche.
W historii rozwoju architektury wnętrz lustro stało się nieodzownym elementem występującym samodzielnie lub stanowiącym integralną część pomieszczenia czy mebla. Przykładem jednego z najpopularniejszych wariantów zastosowania jest przechylne lustro zwane „psyche”. Występująca w greckiej mitologii Psyche była uosobieniem ludzkiej duszy. Zapożyczona od jej imienia nazwa lustra dobrze oddawała sens ruchomego, ulotnego odbicia. Konstrukcja mebla jest bardzo prosta. Oprawione w ruchome ramy lustro osadzano przy pomocy bolców na podporach, by można było przechylać w pionie taflę dla dokładnego obejrzenia odbicia całej postaci. Lustro „psyche” pojawiło się we wnętrzach pod koniec XVIII w. i spopularyzowało się na początku XIX w. za panowania Napoleona I, gdy Europę ogarnęła moda na empire zwana także stylem cesarstwa. W urządzaniu wnętrz nową modę wyróżniały zapożyczenia wzorców starożytnych. Stosowano je nie tylko w kształtach mebli, czasem także w nazewnictwie. Moda empirowa narzucała ścisłą symetrię, gładkie płaszczyzny i wyraziste linie. Lustro „psyche” okazało się wygodnym i sprawdzonym w użytkowaniu sprzętem. Zmieniano jego kształty i oprawę dostosowując do aktualnej mody. Często łączone z toaletką przetrwało w wyposażeniu wnętrz do połowy XX w.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967