Skrzynka do transportu butelek firmy Bohrisch

W przedwojennym Szczecinie lubianym napojem spożywanym przez mieszkańców było piwo, o czym świadczy istnienie w owym czasie około 100 browarów. Właściwie każda dzielnica posiadała swoją wytwórnię, jednak pamiętać trzeba, iż pod ówczesnym pojęciem browar rozumiane było przede wszystkim prawo do warzenia piwa, wiążące się z konkretną osobą lub miejscem.

Najpopularniejszymi w mieście były marki Bergschloss, Elysium i Bohrisch. Ta ostatnia, to uruchomiony przez Juliusza Albrechta Weidmanna w 1848 roku browar, który swą właściwą historię rozpoczął w 1861 roku, gdy przejął go Juliusz Furchtegott Bohrisch, właściciel Browaru Polskiego w Dreźnie. Bohrisch natychmiast zmienił nazwę fabryki i zaczął w nią inwestować. Pod koniec XIX wieku browar produkował już 37 hektolitrów piwa w ciągu roku. Choć część instalacji zajęła na swoje potrzeby armia cesarska i produkcja piwa spadła, to wytwórnia oparła się ogólnemu kryzysowi gospodarczemu spowodowanemu I wojną światową. Działała także podczas kolejnej wojny, a szczecinianie mogli napić się Bohrischa jeszcze na trzy miesiące przed wkroczeniem Armii Czerwonej do miasta. Na terenie, w większości niezniszczonych, zakładów w 1946 roku rozpoczęły działalność Państwowe Browary w Szczecinie (obecnie Browar Bosman).

Oprócz prezentowanego pojemnika na 30 butelek z otworami w dnie umożliwiającymi odpływ rozlanego trunku, do naszych czasów przetrwało wiele przedmiotów ze znakami towarowymi przedsiębiorstwa Bohrisch Brauerei AG. W zbiorach Muzeum Historii Szczecina znajduje się ceramiczny kapsel, otwieracz, trzy szklane butelki po piwie oraz kolorowa emaliowana tablica reklamowa. W przedwojennych szczecińskich gazetach i czasopismach spotkać można również reklamy, dopełniające wachlarz różnorodnych działań marketingowych promujących tę markę.

Małgorzata Peszko