Piwnica. Łaźnie Zamkowe. Schody

Nazwy historyczne: Łaźnie zamkowe.
Nazwy inne: Łaźnie Rzymskie
Czas powstania: 1928  
Architekci: Tadeusz Dachowski (?)

Najbardziej nowoczesną realizacją w łańcuckim zamku ostatniego ordynata Alfreda Antoniego Potockiego w międzywojniu XX wieku były, powstałe w 1928 roku w części piwnic, tzw. Rzymskie Łaźnie, do których wchodzi się z parterowego, północnego korytarza.
Innym sposobem komunikacji pomiędzy łaźniami a wszystkimi kondygnacjami była winda. Ten rekreacyjny kompleks, jaki tworzą wyłożone porcelanowymi płytkami lub boazerią i ozdobione dekoracją malarską sklepione komnaty, przeznaczony był do szeroko pojętej odnowy fizycznej: ćwiczeń, masażu i hydroterapii. Zainstalowano w nich cały system nowoczesnych wanien i urządzeń balneologicznych i gimnastycznych. Łaźnie urządzone były bardzo wykwintnie: schodzi się do nich szerokimi, paradnymi schodami. Poczekalnia i bar z dekoracją malarską ścian i sklepienia, z ciężkimi kotarami pomiędzy pomieszczeniami, oświetlają dyskretnie kinkiety. Stoją tam skórzane klubowe fotele i kanapy, a w barze wysoki pulpit i stołki. Ordynat zapraszał do łaźni swoich gości– bywanie w nich stało się jedną z łańcuckich atrakcji.    
Do Łaźni Zamkowych prowadzą drewniane, jednobiegowe z osiemnastoma stopniami schody z metalowymi prętami. Klatka schodowa sklepiona z cokołową drewnianą, płycinową boazerią z prostymi poręczami ma ściany i sklepienie z dekoracją malarską - na ścianach pseudo kartusze w miejscu montowania czterech kinkietów pomiędzy którymi stylizowana wić roślinna na końcu ze stylizowanymi trytonami. Na ścianie czołowej iluzjonistyczna dekoracja przedstawiająca fontannę z morzem w tle i fruwającymi ptakami ujęta w malarską ramę z motywami fantastycznych stworów morskich, rocailli i trzciny.

Cholewianka-Kruszyńska Aldona, Łańcut. Dzieje rezydencji Potockich. Bosz , 2009r, s. 125-126.
Paterak Marta, Łaźnie i elektroterapia w zamku w Łańcucie, Biuletyn GBL, Nr 349, 1994, s.83.
Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie zwięzły opis dziejów i zbiorów, Lwów 1933, s. 45.
Silber J.S, /Inwentarz fideikomisowy/, 1932, maszynopis, Archiwum MZŁ, R/55, k.96.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska