Zawieszka pierścieniowata

Złota zawieszka pierścieniowata wykonana z trzech pierścieni złotego drutu perełkowanego ma uszko ze złotej blaszki z pięcioma repusowanymi żeberkami. U nasady uszka z jednej strony znajduje się grupa sześciu asymetrycznie umieszczonych złotych kulek, po stronie przeciwnej jest ich cztery. Zawieszki tego typu rejestrowane są na obszarze południowej Skandynawii. Wymienić można m.in. egzemplarze z Ökne w Szwecji, Mausing Mark na Jutlandii, Høvlsbakke na Zalendii i Vasegård na Bornholmie. Z ziem polskich znamy egzemplarze znalezione na Kujawach. Zawieszki analogiczne do okazu z Suchania występują ponadto w Europie Zachodniej, m.in. w Turyngii. Ozdoby te datowane są zasadniczo na lata 450–540, najmłodsze okazy wiązane już z kulturą merowińską, datowane są na VI–VII wiek i pochodzą z zachodniej Francji, południowo-wschodniej Anglii, Holandii i wschodnich Niemiec. Zawieszka suchańska wchodziła w skład skarbu złotych przedmiotów. Cały zespół  można datować na V wiek, czyli rozwinięty okres wędrówek ludów. Na Pomorzu znaleziono sporo skarbów złotych i srebrnych ozdób oraz monet o zbliżonej chronologii. Chronologia wielu skarbów zbiega się z burzliwymi wydarzeniami znanymi ze źródeł pisanych, np. najazdem Hunów na południe Europy w IV wieku. Konsekwencje mogli odczuwać nawet mieszkańcy tak odległych regionów jak Pomorze Zachodnie. Niektóre skarby uważa się za depozyty o znaczeniu wierzeniowym.

Bartłomiej Rogalski