Stojak

Stojak na przybory kominkowe
Kominkom, które służyły do ogrzewania pomieszczeń, towarzyszyły przybory kominkowe pełniące dwie funkcje- użytkową i dekoracyjną. W ich skład wchodziły: wilki kominkowe, szczypce, łopatka – szufelka, pogrzebacz, haczyk, miotełka, mieszek do podtrzymywania ognia (zwykle drewniany oprawiony w skórę), stojak na przybory, ekranik kominkowy, blacha przed kominek. Wyroby te podlegały modzie i ich wygląd zmieniał się w zależności od dominującego w danym okresie stylu w sztuce. Większość posiadanych przez Muzeum – Zamek w Łańcucie akcesoriów kominkowych pochodzi z czasu od XVIII wieku do pocz. XX wieku, a wykonane są z mosiądzu, brązu złoconego, stali, powstały zaś głownie  Anglii, Francji i Polsce. Stojak na przybory kominkowe z kolekcji Potockich, z mosiądzu, odlew cyzelowany, pochodzi z XIX wieku. Stojak składa się z trzech części: stopy, trzonu i uchwytu. Stopa wysklepiona o kształcie trójkąta, wsparta na trzech nóżkach w formie łap zwierzęcych i ozdobiona na całej powierzchni ornamentem geometryczno - roślinnym. Trzon wysoki, okrągły zdobiony ornamentem perełkowym, zakończony jest uchwytem. Uchwyt składa się z podstawy czterodzielnej, do której przymocowane są zaczepy do wieszania przyborów kominkowych i uchwytu właściwego w kształcie stylizowanego liścia ozdobionego ornamentem. Stojak wraz ze szczypcami i łopatką (brak miotełki) jest eksponowany w Salonie Zielonym na I piętrze.

Przemysław Kucia