Czapka "magierka"

Nakrycie głowy męskie, zwane magierka, ślachmyca, żarna lub pończochom, noszone przez mężczyzn do stroju świątecznego zamojskiego. Ma kształt okrągły o prostej główce, z walcowatym otokiem. Czapka jest wykonana na drutach techniką pończoszniczą z białej wełny, a motywy zdobnicze z niebieskiej, czerwonej i czarnej. Wytwarzając taką formę czapki, najpierw dziano jajkowaty zamknięty z obu stron walec, który poddawano folowaniu. Następnie jeden jego koniec wtłaczano do środka, a powstały w ten sposób podwójny worek modelowano na specjalnej formie lub bezpośrednio na głowie. Prezentowana czapka posiada denko zdobione w drobne kropki tworzące trzy kręgi, ułożone ściśle koło siebie, a czwarty w większych odstępach. Dwa kręgi podobnie zdobione w kropki znajdują się w górnej części otoka, a w dolnej wzór tworzy, oddzielony paskiem granatowym, motyw liter v ułożonych na przemian koło siebie w kolorze granatowym i czerwonym. Ta forma czapki jest charakterystyczna dla innych strojów z grupy tak zwanych małopolskich, występuje na przykład w stroju krakowskim, rzeszowskim. Ten konkretny typ czapki, z niższym otokiem, rozpowszechnili członkowie Włościańskiej Orkiestry Karola Namysłowskiego, którzy na koncertach występowali w stroju zamojskim. Stał się kostiumem scenicznym składającym się z kilku elementów tradycyjnego ubioru, czyli brązowej sukmany lub białej płótnianki, wysokich butów z cholewami i czapki, do której z przodu muzycy przypinali znaczki z nazwą orkiestry.