Kapelusz
1901 — 1950
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Rzemiosło ludowe Lubelszczyzny (XIX/XX wieku)
Kapelusz z trawy z dużym rondem, noszony przez kawalera do stroju świątecznego w okresie letnim w Garbowie. Jest wykonany bardzo starannie z cienkiej trzciny, zwanej psiarką, miotełką lub szczotką, techniką spiralną, która polega na układaniu spiralnie wcześniej przygotowanego tworzywa, najczęściej namoczonego, żeby było elastyczne. Wyplatanie rozpoczynano od środka główki i kolejne pasma łączono, w tym przypadku mocnymi lnianymi nićmi. Wyrabiali je sami gospodarze na własny użytek lub na sprzedaż. Te codzienne były wykonane mniej starannie i niezdobione.
Prezentowany kapelusz na krawędzi ronda jest ozdobiony wąską granatową lamówką, a główka opasana szeroką jedwabną niebieską wiązaną wstążką, która na boku z lewej strony jest ułożona w płaską kokardę. W tym też miejscu są przypięte jedno za drugim pawie pióro, bukiecik ze sztucznych jasnoróżowych kwiatów, a na środku ozdobnie ułożona różowa kokardka z metalową spinką. W taki sposób kapelusze zdobili kawalerowie, którzy chcieli zwrócić na siebie uwagę, ale przede wszystkim w sposób niewerbalny informować o swoim stanie cywilnym. Starsi i żonaci gospodarze w regionie Powiśla Lubelskiego mieli kapelusze ozdobione tylko czarną lamówką i wstążką, natomiast kawalerowie ozdabiali je kolorowymi wstążkami: niebieską, szafirową, różową, zieloną, oraz przypinali doń stroiki z pawich piór, sztucznych kwiatów, świecidełek-broszek. Wstążki bywały bawełniane, rypsowe, jedwabne lub półjedwabne, nazywano je warszawską czy wybitą.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
strój ludowy
Technika
szycie, plecionkarska
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1901 — 1950
Muzeum Narodowe w Lublinie
1901 — 1950
Muzeum Narodowe w Lublinie
1890 — 1910
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna