Bransoleta

Bransoletę z miedzianej blachy znaleziono na terenie wczesnosłowiańskiej osady otwartej na terenie wzgórza Czwartek w Lublinie. Badania wykopaliskowe były prowadzone  w latach 1959–1963 przez archeologów lubelskich i warszawskich. W ich wyniku odkryto pozostałości wczesnomiejskiej osady targowej położonej na lessowym wzgórzu w dolinie rzeki Czechówki.

Bransoleta z Czwartku została wykonana z taśmy miedzianej blachy o końcach zwężających się, zwiniętych w rurki. Taśma zdobiona jest ornamentem rytym, tak zwanym wibrującym, układającym się w trzy prostokąty, wewnątrz których znajdują się po dwa łuki. Tego typu bransolety zostały znalezione między innymi na terenie grodzisk wchodzących w skład terytorium Grodów Czerwieńskich, na przykład w Gródku nad Bugiem. Datowane są na okres od XI do XIII wieku. Znajdują także analogie na terenach należących we wczesnym średniowieczu do Rusi.

Znaleziska wielu wczesnośredniowiecznych ozdób z terenu Lublina świadczą o wysokim kunszcie jubilerskim ówczesnych rzemieślników – w przypadku opisywanej bransolety – pochodzących zapewne z warsztatów zlokalizowanych na terenach Rusi Kijowskiej. Dokumentują też centralną pozycję i udział mieszkańców ośrodka lubelskiego w różnokierunkowych kontaktach handlowych.