Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino to polskie odznaczenie wojskowe ustanowione i zatwierdzone rozkazem Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie generała Kazimierza Sosnkowskiego z dnia 20 listopada 1944 roku dla upamiętnienia krwawo okupionego zwycięstwa nad Niemcami o masyw górski oraz klasztor benedyktynów na Monte Cassino.

Silnie ufortyfikowany masyw stanowiący kluczowy punkt oporu w niemieckim pasie umocnień, zwanym linią Gustawa, skutecznie zatrzymywał nacierające wojska alianckie już od stycznia 1944 roku. Ostatecznie linie niemieckie zostały przełamane w dniu 18 maja 1944 roku, w czym bardzo istotną rolę odegrały natarcia sformowanego na terenie Związku Radzieckiego 2 Korpusu Polskiego pod dowództwem generała Władysława Andersa.

Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino był przyznawany na podstawie rozkazów personalnych 2 Korpusu Polskiego żołnierzom biorącym udział w walkach o Monte Cassino, Piedimonte i Passo Corno, w okresie od 12 do 31 maja 1944 roku, a także rannym na polu bitwy w czasie od 7 kwietnia do 11 maja 1944. Odznaka nie została przyjęta do systemu odznaczeń Polski Rzeczpospolitej Ludowej. Na mocy ustawy z dnia 16 października 1992 roku o orderach i odznaczeniach Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino uznano za odznaczenie o charakterze wojskowym, jednocześnie decydując o zakończeniu jego nadawania.

Prezentowany obiekt zgodnie z wybitym numerem nr 47920 należał do kaprala Konstantego Staniszewskiego (ur. 1898), będącego członkiem Batalionu Wartowniczego.

Anna Lew-Machniak