Głowa

Najczęściej stosowanym w Afryce materiałem rzeźbiarskim jest drewno. Zdecydowanie rzadziej wykorzystywany jest kamień, a najrzadziej glina, z której w niektórych grupach etnicznych modelowano figurki i inne przedmioty kultu.

Afrykańska tradycja wypalania glinianych rzeźb sięga pierwszego tysiąclecia BC, czego przykładem są znaleziska z kultury Nok ze Środkowej Nigerii, czy datowane na późniejszy okres terakoty odkryte w regionie Djenne-Jeno, we współczesnym Mali. W tradycyjnych społecznościach afrykańskich rzeźbiarzem zazwyczaj jest kowal, często należący do endogamicznej kasty zawodowej. Natomiast lepienie figurek z gliny to domena kobiet. Najczęściej wykonywane są przez jedną z żon kowala, która specjalizuje się w garncarstwie. Prezentowany obiekt przedstawia glinianą głowę postaci ludzkiej o walcowatym kształcie i kwadratowej twarzy. Postać ma charakterystyczną brodę przedstawioną poprzez ukośne nacięcia. Figurka nie była wypalana w piecu a jedynie wysuszona.

Katarzyna Findlik-Gawron