Talerz deserowy

Do szczególnie ciekawych wyrobów pochodzących z XVIII-wiecznych manufaktur zaliczyć wypada wielkie ozdoby serwisowe, stanowiące zdobny środek zastawy stołowej. Tym najbardziej efektownym nadawano wyszukane kształty pawilonów, altan, drzew ze splątanymi konarami czy stromych górskich zboczy, „wysilano na nich cały XVIII-wieczny kunszt i pomysłowość”. Dla mniej zamożnej części społeczeństwa fabryki produkowały skromniejsze komplety zastaw stołowych, jednak wciąż posiadające szeroki wachlarz zdobień. Przykładem może być tu pochodzący ze zbiorów Muzeum Narodowego w Lublinie płytki biały talerzyk projektu Filipa Guicharda, tworzącego w Magdeburgu, wyróżniający się starannie wykonaną malowaną dekoracją oraz ozdobnym ażurowym brzegiem. Wyroby tego typu, określane jako szczególnie piękne, były nie tylko dekoracją, ale pełniły również funkcję użytkową. Takie zastawy szczególnie przypadły do gustu ludności śląskiej, gdzie ludowe talerze weselne, w kwiatowych dekoracjach ze zdobnym ażurowym kołnierzem wykonanym ze skośnej kratownicy, o falistym konturze oraz dołożonych zdobieniach w formie małych kwiatków osadzonych na przecięciach plecionki, były cennym nabytkiem dla każdej pani domu, podkreślającym status.