Po tamtej nocy rzuciłem się w wir pracy

Plansza ukazująca Abrahama wracającego do swojego „świata”, szyjącego buciki. W trakcie pracy przypomina sobie nieodległe jasne chwile (kadr z Abrahamem pochylonym nad maszyną ma buroszare kolory, w odróżnieniu od kolejnych trzech utrzymanych w jaśniejszych i cieplejszych barwach).

Bliskie kontakty z rówieśnikami na koloniach wywołały wielką zmianę w Abrahamie, co uwidocznione jest w komiksie, tak jak wyakcentowane zostało w adaptowanej autobiografii. „Kiedyś towarzystwo krępowało mnie, byłem dziki […]. A tu wyraźna i momentalna zmiana: nawet sam nie spostrzegłem, jak swobodnie było mi z «jentami»”. Mowa tu o dziewczętach – w taki protekcjonalny sposób, od żeńskiego imienia „Jenta”, żydowscy chłopcy nazywali przedstawicielki innej płci.

Ewa Małkowska-Bieniek