Waza

Waza wykonana została w manufakturze porcelany w Wiedniu. Wytwórnia ta założona została w 1718 r. jako druga w Europie, po Miśni, manufaktura porcelany, działała do 1864 r. Łańcucka waza powstała w 1791 r. (datowanie według stempla rocznego) w okresie kiedy manufakturą wiedeńską kierował Konrad Sörgel von Sorgenthal (1784 – 1805). Był to jej wielki rozkwit, wówczas to nastała w wiedeńskiej porcelanie epoka klasycyzmu. Formy wyrobów, a zwłaszcza ich dekoracje, nawiązywały do antyku. Ich przykładem jest łańcucka waza. Ma ona kształt amfory. Malowana jest na wzór antycznych ceramicznych waz greckich w stylu czarnofigurowym. Na terakotowym tle malowana jest dekoracja w kolorze ciemnobrązowym i białym. Z przodu wazę zdobi medalion z postacią kobiety ubranej w antykizującą szatę, stojącą pod wierzbą płaczącą, wpatrzoną w zadumie w stojącą na postumencie wazę. U stóp kobiety leży złamana kotwica (symbolizuje utratę nadziei). Scena ta ma charakter sentymentalny. Dopełnia ją napis na szyjce wazy: „Mon sort est triste”. Z tyłu wazę zdobi wić roślinna z motywami palmety malowana biało-brązowo. Uchwyty wazy malowane w kolorze ciemnobrązowym, takież są obwódki na brzegach szyjki i stopy. 

Barbara Trojnar