Pejzaż

Dla Trachtera kluczowym artystycznym wydarzeniem był pobyt we Francji w 2. połowie lat 20. XX wieku, gdzie związał się z międzynarodowym środowiskiem École de Paris. W tym czasie przyswajano doniosłe poszukiwania artystyczne i gwałtowne eksperymenty z początku wieku. Artyści kontynuowali i łączyli różne tradycje nowoczesności – podążali za umiarem i porządkiem malarskim Cézanne’a, geometryzacją form Braque’a, ekspresjonizmem Roualta i Deraina. Powstawały odmienne style nowoczesności Soutine’a, Modiglianiego i Kislinga.

Trachter odczytywał i po swojemu interpretował wzorce, szczególny hołd składając twórczości Cézanne’a: „Cézanne’a uważam za największego malarza naszego wieku, to jest malarz, który świetnie maluje światło, słońce, wodę, powietrze, namiętny kolorysta, rysunek znakomity. Jednak przeciwnicy mówią, że nie umiał rysować, to oni się mylą, on musiał tak rysować, to pasowało do jego rytmu, za najlepsze obrazy uważam jego martwe natury, skończone dzieła”. Paryska podróż i fascynacje twórczością Cézanne’a zdecydowały o zmianie stylu Trachtera. Artysta odszedł od starannych, faktograficznych ujęć malarskich nasyconych ciepłym impresjonistycznym światłem i kolorem, a zwrócił się do kompozycji opartych na geometrycznym szkielecie i klasycznym ładzie. Jego pejzaż miasta Saint-Paul de Vence, piętrzącego się stromo w górę, obudowanego sześciennymi formami domów i zwieńczonego wysoką wieżą obronnego zamku, pochodzi z późniejszej fazy twórczości malarza, stanowi wyraźne świadectwo szukania umiaru, ładu i trwałości jako pryncypiów estetycznych. Przedstawiał kameralne zabudowania historycznego miasteczka w układzie nowoczesnych brył i płaszczyzn. Pejzaż Trachtera podąża ścieżką malarskich portretów L’Estaque, miasta rozsławionego widokami Cézanne’a i Braque’a. Gęsta zabudowa w obrazie Trachtera stanowi zwartą, przestrzenną masę budowli, jawiących się jako skała na tle nieba. Rytm form architektonicznych w malarskiej interpretacji Trachtera zyskuje charakter form naturalnych, wyrażających uniwersalny i metafizyczny porządek przyrody.

Marcin Lachowski