Filiżanka ze spodkiem

Z napisu zamieszczonego na dnie naczyń dowiadujemy się, że wykonano je w listopadzie 1836 roku w wytwórni kijowskiej. W rzeczywistości zakład znajdował się w położonej niedaleko Kijowa miejscowości Mieżygorie. Fabrykę fajansu założono w miejscu spalonego w 1798 roku klasztoru. Niebawem rada miasta oddała zarządzanie nią kijowskiemu gubernatorowi, a od 1822 roku fabryka trafiła pod zarząd carski. Po kilku dziesięcioleciach, w 1858 roku, zdecydowano o przekazaniu Kijowsko-Mieżygorskiej fabryki fajansu prywatnym dzierżawcom. Najpierw właścicielami interesu zostali kijowscy kupcy bracia Barscy, a w 1866 roku przejął go niejaki Sziszkow. W 1875 roku firma została sprzedana kolejny raz i wkrótce zaprzestała działalności.

W zakładach produkowano przede wszystkim fajans, ale również porcelanę. Produkowano zastawę stołową, ramy do obrazów, ikony, tradycyjne prawosławne wielkanocne pisanki, lampy, wyposażenie aptek, a także biskwitowe figurki. Dobre jakościowo, o różnorodnych, także typowych dla połowy XIX wieku antykizujących wzorach, fajanse kijowskie i dekoracyjne wyroby wytwórni w Mieżygorie jakością i wzornictwem nie ustępowały cienkościennym fajansom angielskim cream ware. Od lat 30. XIX wieku na wyrobach zaczęto wyciskać datę produkcji (rok i miesiąc).

Pochodząca z tej wytwórni fajansowa filiżanka o dzwonowatym kształcie ze spodkiem należy do serii naczyń z roślinną dekoracją w postaci reliefu wytłaczanego na zewnętrznych ściankach. Powierzchnię spodka i filiżanki wraz z uchem zdobi reliefowy wzór kwiatowy w typie tkaninowym. Komplet pokryto błękitnym przeźroczystym szkliwem. W tym typie wyrobów stosowano także inne kolory glazury, takie jak: róż, zieleń, beż, szarość.

Bożena Kasperowicz