Bogurodzica Hodigitria

Ikona Bogurodzica Hodigitria Pasyjna, Rosja XIX w.
Wizerunek Bogurodzicy Hodigitrii Pasyjnej zwanej w Rosji Cierpiąca jest czczony zarówno na wschodnich jaki na zachodnich obszarach chrześcijaństwa – patrz S.12839MŁ. Prezentowana ikona odlana z mosiądzu i ozdobiona emalią świadczy o popularności tego przedstawienia w prywatnym kulcie. Nazwa nawiązująca od śmierci krzyżowej Chrystusa wynika ze sposobu przedstawiania Dzieciątka Jezus, które ściskając oburącz dłoń Bogurodzicy, odwraca głowę w kierunku jednego z dwóch archaniołów trzymających narzędzia Męki Pańskiej. W tradycji łacińskiego zachodniego chrześcijaństwa wizerunek zyskał nazwę Bogurodzicy Nieustającej Pomocy w odniesieniu do znajdującej się w Rzymie ikony, której czas i miejsce pochodzenia nie są znane. W opinii badaczy pochodzi ona z Krety lub półwyspu Athos w Grecji z okresu IX-XI w. Legenda głosi, że obraz nabyty przez kupca na wschodzie, wieziony statkiem przez morze, przyczynił się przez modlitwę podróżnych do zażegnania niebezpieczeństwa utonięcia w czasie burzy i szczęśliwie dotarł do Italii wraz z podróżnymi. Ikona uznana za cudowną, została umieszczona w rzymskim kościele św. Mateusza. W czasie inwazji wojsk napoleońskich na Rzym obraz zaginął i został odnaleziony ponad pół wieku później przez zakonnika Michała Marchi z Kongregacji Najświętszego Odkupiciela. W 1865 r. papież Pius IX oddając ikonę pod opiekę redemptorystów zalecił, by rozsławili ją na cały świat. Zakon spełnił to zadanie przez działalność misyjną. Ikonę umieszczono w rzymskim kościele św. Alfonsa, gdzie znajduje się do dziś. W 1867 r. została dokonana koronacja obrazu, a w 1876 r. kościół katolicki ustanowił święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy na 27 czerwca wg kalendarza gregoriańskiego.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967