Mój ojciec, cadyk, miał dziwny sen...

Plansza pierwsza komiksu, przedstawia Itę Kalisz zaglądającą do pokoju śpiącego chorego ojca, cadyka. Śni on, czego czytelnik dowiaduje się z kolejnych plansz, o roju pszczół, który przeistacza się w starotestamentową prorokinię, Deborę, a następnie podpala dzielnicę żydowską. Treść snu, który przedstawiony jest w dalszej części noweli, zapowiedziana jest symbolicznym detalem pszczół z ostatniego kadru planszy.

W 1. kadrze liternictwo w kształcie pierwotnie przewidywanym przez Dzierżawską dla komiksu – wersalikami.