Miecz typu Auvernier

Miecz z brązu zachował się we fragmencie od strony rękojeści, w której tkwi niewielka część szerokiego ostrza. Widoczne są na nim dekoracyjne strudziny (płytkie wgłębienia) oraz ząbkowane ricasso (niezaostrzony, górny odcinek głowni). Forma bogato dekorowanego uchwytu wskazuje, że jest to miecz typu Auvernier, jedyny taki okaz znany z terenu Polski. Kolebką mieczy typu Auvernier jest obszar północno-zachodnich Alp. To tu w późnym okresie epoki brązu znajdowały się warsztaty metalurgiczne, w których wytwarzano broń o tak oryginalnych rękojeściach. Miecz z Witkowa datowany na V okres epoki brązu (lata ok. 900–750 BC) odkryto pod koniec XIX wieku w dużym skarbie złożonym z 23 siekierek, broni, ozdób ciała i stroju, elementów uprzęży końskiej oraz przedmiotów związanych z metalurgią i odlewnictwem. Depozyt znajdował się na głębokości zaledwie 15 cm poniżej powierzchni zatorfionej łąki, należącej do Augusta Schiewera. Wszystkie przedmioty brązowe umieszczone były w pokaźnym naczyniu glinianym obok wielkiego kamienia.

Dorota Kozłowska