Cukiernica puklowana

XIX-wieczna srebrna cukiernica z wydłużonymi uchami ze względu na swoją formę, niespotykaną na terenie Królestwa, wywodzi się ze złotnictwa rosyjskiego i zapewne została wykonana na zamówienie. Ten niewysoki przedmiot (wysokość 15,5 cm, szerokość 20 cm) został wykonany techniką puklowania, polegającą na wytwarzaniu za pomocą młotkowania dekoracyjnych kształtów na powierzchni przedmiotu dla uzyskania dowolnie rozmieszczonych półkolistych lub łezkowatych guzków, układających się niekiedy w całe grona. Stopa cukiernicy została ozdobiona ośmioma wydatnymi puklami. Krótki trzon przedmiotu jest dekorowany rzędem perełek, natomiast korpus o kształcie gruszkowatym został pokryty dwoma rzędami pukli w formie kropel – większymi na dole, mniejszymi u góry. Symetrycznie umieszczone po bokach dwa ucha w formie litery C, wykonane z okrągłego wałka, zostały ozdobione drobnymi listkami w osadzeniach. Ponadto pokrywka ma uchwyt w formie makówki, którą okalają drobne listki. Na spodzie przedmiotu widnieje nieczytelna punca złotnika i segmentowy znak probierni moskiewskiej: monogram probierza A.K, data 1848 oraz oznaczenie próby 84 (84 złotniki). Co ciekawe, do roku 1852 w Polsce nie stosowano próby srebra.