Stela

Stela – prawdopodobnie wotywna – w kształcie stojącego prostokąta zakończonego półokrągłym łukiem, z agalmatolinu (kamień z grupy talkowców chińskich) o nierównym, plamistym zabarwieniu w gamie brązu, szarości i beżu. Na przedniej płaszczyźnie wyrzeźbiona jest w silnie wypukłym reliefie postać stojącej kobiety, trzymającej oburącz wazę z przykrywą – eliksirem nieśmiertelności. Fryzura w postaci zaczesanego nad czołem w wysokiego koka – węzła. Ubrana w dwuczęściową szatę okrywającą całe ciało, stopy i ręce. Wokół ramion unosi się szarfa opadająca do ziemi – atrybut istot nadziemskich. W wazie widoczne dwa owoce brzoskwini, symbolizujące nieśmiertelność. Waza zawiera „eliksir nieśmiertelności” wskazujący atrybucję postaci – wróżka należąca do dworu bogini Hsi – wang – mu. Tło steli pokryte jest ornamentem stylizowanych kwiatów piwonii i wici roślinnej, z tyłu u góry dodatkowo ryty motyw draperii z listkami bambusa. Stela ukazana jest w dwóch egzemplarzach (S.11799 MŁ i S.11800 MŁ) – prawym i lewym odbiciu lustrzanym przedstawionej postaci. Chiny, okres dynastii Ming lub późniejszy, XVII/XVIII.