Figura kultu przodków

Wśród mintadi (liczba pojedyncza ntadi), poza przedstawieniami naczelników i władców, spotyka się również wizerunki kobiet z dziećmi. Rzeźbiona w białoszarym kamieniu postać to ukazana w pozycji klęczącej kobieta z niższej warstwy społecznej. Kobiety pochodzące z elity społecznej zazwyczaj prezentowano w biżuterii, na którą składały się różnego rodzaju naszyjniki oraz ozdoby z paciorków. Zaznaczano również skaryfikacje – zwykle w formie wypukłych geometrycznych wzorów wyrzeźbionych na plecach i klatce piersiowej oraz wyrazistą fryzurę – często przypominającą spiczastą czapkę.

Kobieta trzyma w dłoniach naczynie, w którego wnętrzu znajduje się dziecko, wyglądające jak pomniejszona kopia kobiety-matki. W tradycyjnych społecznościach Afryki posiadanie potomstwa to nadal najważniejszy miernik kobiecej wartości. Dziewczynki od najmłodszych lat opiekują się młodszym rodzeństwem oraz pomagają matkom przy przygotowaniu posiłków. W ten sposób uczą się swojej życiowej roli, czyli bycia matką. Kobieta zajmuje tym wyższą pozycję w rodzinie i społeczności im więcej ma dzieci. Posiadanie potomstwa traktuje się jak błogosławieństwo niebios oraz pewien rodzaj inwestycji w przyszłość. Im większa liczba potomków, tym większe szanse na dostatnią i bezpieczną starość rodziców. Dlatego w afrykańskiej sztuce istnieje tak wiele przedstawień kobiety z dzieckiem bądź dziećmi oraz kobiety brzemiennej.

Katarzyna Findlik-Gawron