![S/Mal/180/ML S/Mal/180/ML - Kompozycja symboliczno-fantastyczna. Scena w nocy. W mrocznym wnętrzu, w którym blask księżyca wpadający przez duże okno, oświetla łóżko, część ściany i podłogi. Widoczny cień kwiatu w doniczce na parapecie okiennym. Zjawa-nagi mężczyzna siedzący z podkuloną prawą nogą, zwrócony lewą stroną do widza, pochylony nad Paganinim gra na skrzypcach patrząc w twarz leżącego. Włosy ciemne, krótkie, karnacja ciemna, w lewym uchu kolczyk. Na drewnianym łóżku, na wysoko ułożonych poduszkach, w białej pościeli spoczywa Paganini (widoczny tylko prawy profil twarzy). Twarz artysty blada, oczy zamknięte, ciemne włosy. Po lewej stronie fragment drewnianego stolika, na którym stoi świece w metalowym lichtarzu. Kolorystyka ciemna-czerń, brązy, beże, szarości i biel. Malowny gładko.](/brepo/panel_repo/2022/04/16/rptx3v/contain-360-1000-max-s-mal-180-ml-001.jpg)
Śmierć Paganiniego
1898
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Lubliniana. Malarskie widoki Lublina i Lubelszczyzny (XVII – początek XX wieku)
Przedstawiony na grafice młody mężczyzna to zapewne muzyk. Wskazują na to skrzypce, które trzyma kurczowo pod pachą. Jego smutny i zmartwiony wyraz twarzy, zgarbiona sylwetka zdradzają, w jakim jest nastroju. Pełen rezygnacji nie widzi perspektyw dla tego, co robi, co naprawdę jest miłością jego życia – muzyki.
Może wylała się na niego fala krytyki po dopiero zakończonym ulicznym występie? A może występ nie przyniósł spodziewanego dochodu? Czy świadczy o tym leżąca na ławce obok czapka mężczyzny, która powinna być wypełniona brzęczącymi monetami, a jest prawdopodobnie pusta?
Dramatyzmu scenie dodaje fakt, że muzyk siedzi na ławce wciśnięty w narożnik muru, a nad nim znajduje się rynna. W razie deszczu przemoknie do suchej nitki, ale można odnieść wrażenie, że ten młody człowiek zupełnie zobojętniał na swój los. Zapewne dokucza mu zimno, gdyż długi, dwurzędowy płaszcz, w który jest ubrany, ma zapięty pod samą szyję. W dodatku siedzi na ulicy, na co wskazuje bruk na pierwszym planie.
Barwicki przy użyciu prostych środków ukazał samotność artysty i niezrozumienie jednostki przez społeczeństwo. Ze sztuki trudno wyżyć, a sukces za życia i idące z tym w parze bogactwo nie wszystkim są pisane. Barwicki, sam będąc artystą, wiedział, że w profesjach artystycznych, na przykład malarza, ale też muzyka, są lepsze i gorsze chwile, a trzeba zarobić na codzienną porcję chleba. Smutny tytuł grafiki – Bez jutra – wskazuje, jak niepewny jest los artysty, a powodzenie zależy nie tylko od ciężkiej pracy czy talentu, ale też od odrobiny szczęścia.
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 41.8 cm, szerokość: 26.8 cm
Rodzaj obiektu
grafika
Technika
litografia
Tworzywo / materiał
papier
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1898
Muzeum Narodowe w Lublinie
1900 — 1925
Muzeum Narodowe w Lublinie
1917
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna