Czapka szkolna Państwowego Gimnazjum Żeńskiego Heleny Czarnieckiej

Prywatne Gimnazjum Filologiczne Żeńskie Heleny Czarnieckiej w Lublinie było jednym z siedmiu gimnazjów żeńskich działających na terenie miasta. Helena Czarniecka swoją przygodę z oświatą zaczęła od roli prywatnej nauczycielki. Pierwszą szkołę, na początku dwuklasową, otworzyła 20 grudnia 1903 roku przy ulicy Namiestnikowskiej (obecnie Narutowicza). Dwa lat później uruchomiła pierwsze w Lublinie prywatne żeńskie gimnazjum mieszczące się przy ulicy Bernardyńskiej. Szkoła rozwijała się prężnie, w roku szkolnym 1922/1923 uczęszczało do niej 445 uczennic. Właścicielka miała zwyczaj rano witać dziewczęta przy drzwiach wejściowych. „Przełożona szkoły, pomimo pozorów surowości, miała złote serce i nieraz widziało się łzy w jej oczach, gdy zdarzało jej się, że młodzież nie idzie właściwą drogą” – czytamy w broszurze wydanej z okazji trzydziestopięciolecia szkoły. W latach 20. XX wieku w gimnazjum Heleny Czarnieckiej udało się urządzić gabinet fizyczny (lekarski) i zatrudnić lekarza. W roku szkolnym 1926/1927 uczennice mogły już korzystać z nowej pracowni przyrodniczej. Było to w Lublinie novum. W dwudziestoleciu międzywojennym wiele szkół nie mogło pochwalić się własnymi budynkami. W tym przypadku jednak było inaczej – szkoła od założenia w 1905 roku mieściła się w budynkach pałacowych, gdzie działała do czasu wybuchu II wojny światowej. W części pomieszczeń mieściły się sklepy oraz zakłady usługowe. W 1927 roku nieruchomość została kupiona przez Tadeusza Karszo-Siedlewskiego. Po wybuchu wojny, w 1941 roku, pałac został przejęty przez zarząd Generalnego Gubernatorstwa (okresowo był tam szpital). Po roku 1945 mieściła się w nim siedziba Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej oraz mieszkania. Budynek nie zachował śladów świetności pałacowej (elementów wystroju architektonicznego, malowideł, pieców kaflowych, posadzek itp.). W wieży są dwie klatki schodowe. Jedyne XIX-wieczne sklepienia znajdują się na poziomie piwnic pod wieżą. Sam budynek pałacu sąsiadował z dawnym browarem parowym Vettera. Obecnie teren ten jest w zarządzie Politechniki Lubelskiej, sam budynek zaś ma być remontowany.