Ostrze kościane ornamentowane

Ostrze wykonane z kości śródstopia jelenia odkryto w Niezabyszewie, pow. bytowski. Jest to jeden z nielicznych przykładów sztuki z okresu mezolitu lub protoneolitu na Pomorzu (ok. 9600–4100 BC). Ostrze jest pokryte ornamentem składającym się z dwóch serii nacięć, częściowo nakładających się na siebie i tworzących kratę. Taki sposób zdobienia jest charakterystyczny dla społeczności łowiecko-zbierackich. Funkcja ornamentu pozostaje nieznana. Może być zwykłym zdobieniem, ale nie można wykluczyć głębszego znaczenia symbolicznego związanego z wierzeniami lub magią. Warto zaznaczyć, że ornament jest zatarty przy ostrzu, co sugeruje, że ostrze było w użyciu przez dłuższy czas. Ostrze z Niezabyszewa ma dość dobrze udokumentowaną historię. Odręczna notatka zachowana w archiwum Muzeum Narodowego w Szczecinie z dawnego Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde, datowana na 19 lipca 1895 roku, zawiera informację, że: Superintendent Neumann dał nam pewien piękny i rzadki grot włóczni wykonany z kości, który został mu przekazany przez nauczyciela jako dar dla naszego muzeum, a znaleziony został na farmie Skibbego w dole z marglem. Z notatki jednoznacznie wynika, że ostrze znaleziono w warstwie margla, jednakże brak informacji, czy było to znalezisko jednostkowe, czy może jest to część większego zespołu.

Michał Adamczyk