Zawieszka pierścieniowata

Złota zawieszka pierścieniowata została wykonana z trzech pierścieni drutu perełkowanego. Ma uszko ze złotej blaszki z pięcioma repusowanymi żeberkami. Technika repusowania (inaczej trybowania) polega na zdobieniu przedmiotów wykonanych z blachy, także złotej, poprzez wybijanie od strony wewnętrznej negatywu ornamentu, by na zewnątrz uzyskać jego wypukłą postać. U nasady uszka z jednej strony znajduje się asymetryczna grupa sześciu złotych kulek. Zawieszki prezentowanego typu występują przede wszystkim na obszarze południowej Skandynawii. Najbliższy zawieszce z Suchania (i drugiej analogicznej znalezionej na tym samym stanowisku) jest okaz z Ökne w Szwecji. Wymienić należy ponadto egzemplarze z Mausing Mark na Jutlandii, Høvlsbakke na Zalendii i Vasegård na Bornholmie. Z ziem polskich zawieszki tej konstrukcji, nieco się różniące od ozdób z Suchania, odkryto na Kujawach. Złote zawieszki wykonane z perełkowanego drutu, puste wewnątrz, spotykane są ponadto w Europie Zachodniej, w tym w Turyngii i na obszarach alamańskich. Zabytki te datuje się generalnie na lata 450–540. Występowanie najmłodszych okazów przypada na epokę merowińską (VI–VII wiek). Znane są z zachodniej Francji, południowo-wschodniej Anglii, Holandii i wschodnich Niemiec. Zawieszka z Suchania, obok drugiego prawie identycznego egzemplarza, wchodziła w skład depozytu złotych przedmiotów odkrywanych w latach 2006 i 2007.

Bartłomiej Rogalski