Figura kultu przodków

Rzeźba prawdopodobnie przedstawia namiestnika wioski, którego można rozpoznać po insygniach władzy – czapce oraz lasce. Mintadi to kamienne figury związane z kultem przodków i zmarłych. Rzeźbiono je już w XVI wieku. Były przede wszystkim wykorzystywane do dekoracji oraz ochrony grobów władców, królewskich dostojników oraz ich żon i matek. Związane są z tradycją i kulturą królestwa Kongo powstałego w XIV wieku w dolnym biegu rzeki Kongo (dzisiejsze tereny północnej Angoli, Republiki Kongo, zachodniej części Demokratycznej Republiki Konga). Królestwem Kongo rządził król, którego uważano za władcę ludzi i rzeczy oraz sił rządzących życiem i pomyślnością. Podlegały mu wszystkie bogactwa. Wymagał od swoich poddanych i dostojników uległości, szacunku, hołdu, lojalności oraz świadczeń materialnych na utrzymanie państwa. Rzeczywista władza króla nie sięgała poza granice obszaru centralnego. Dlatego potrzebował naczelników prowincji, zwanych w języku kikongo mani. Główni mani byli odpowiednikiem króla i mieli prawo ustanawiać innych, podległych im mani, namiestników, którym przekazywali część swojej władzy nad danym terytorium, np. w postaci konkretnej wioski. Nowi mani zobowiązani byli dostarczać zwierzchnikom daninę, na którą składały się zazwyczaj zwierzęta hodowlane i produkty rolne. Po ogłoszeniu wyboru nowego mani odbywała się ceremonia włożenia czapki. Bogato zdobiona czapka mpu – symbol władzy – wykonana była z tkaniny przypominającej jedwab.

Katarzyna Findlik-Gawron