Mlecznik

Znajdujący się w kolekcji sztuki zdobniczej Muzeum Narodowego w Lublinie mlecznik, wchodzący pierwotnie w skład wieloelementowego garnituru sreber stołowych, o kształcie spłaszczonej kuli z szerokim wylewem wywiniętym faliście, o niskiej, okrągłej, pierścieniowej stopce oraz z drewnianym uchem wykonanym z okrągłego wałka, wygiętym w kształt litery C i pomalowanym na brązowo, jest jednym z przykładów wyrafinowanego warsztatu Karola Rotkiela, lubelskiego złotnika działającego na przełomie XVIII i XIX wieku.

Karol Rotkiel urodził się w 1800 roku w Warszawie, jednak to we włoskich warsztatach złotniczych zdobywał umiejętności. Po powrocie do Polski w 1832 roku osiadł w Lublinie, gdzie otworzył pracownię złotniczą, która mieściła się w jego kamienicy przy ulicy Krakowskie Przedmieście 21. W tym samym budynku funkcjonował również znany Hotel Angielski, prowadzony przez jego żonę, Ewę. Wyroby Rotkiela noszą cechy klasycyzmu z elementami barokowymi, o czym świadczy na przykład stosowanie popularnej techniki sztancowania widocznej na brzuścu naczynia, w którego połowie wysokości biegnie taśma z wzorem pionowo wydłużonych ziaren.

Zastosowana przez złotnika technika sztancowania wykorzystuje punce lub stemple do wygniatania, zwane matrycami i służące do jednorazowego tłoczenia złożonych form na powierzchni metalu. Złotnik w trakcie sztancowania nanosi na przedmiot metodą cyzelowania niewysoki relief o miękkim, ciągłym kształcie, pozbawionym ostrych krawędzi i kątów, mogących uszkodzić blachę przy wygniataniu. Następnie poprzez uderzanie drewnianym młotkiem wybija ornament na naczyniu.