
Topór z poroża
środkowy neolit
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Emalie europejskie
Zachowana płaska czara jest zapewne częścią dekoracyjnej patery, o czym świadczy uszkodzenie w centralnej jej części, gdzie przypuszczalnie znajdowało się miejsce łączenia z trzonem. Powierzchnia została całkowicie pokryta emalią z dekoracją en grisaille na czarnym tle ze złoceniami. Wewnątrz ukazana jest scena sądu Parysa. Na zewnętrznej stronie przedstawiono gwiazdę z liści akantu i złote arabeski.
Sąd Parysa to jedno z popularniejszych zdarzeń mitologicznych. Parys, zwany również Aleksandrem, był młodszym synem króla Priama i Hekabe. Jego urodziny poprzedził znak wróżebny, który mówił, że narodzone dziecko stanie się przyczyną upadku Troi. Aby uciec przed przeznaczeniem, noworodka odprawiono z pałacu, zlecając jego zabicie. Do dzieciobójstwa jednak nie doszło, a niemowlęciem zaopiekowali się pasterze. Parys wyrósł na pięknego i opiekuńczego młodzieńca, ale scena sądu, która rozegrała się z jego udziałem, stała się zarzewiem wojny trojańskiej. Podczas zaślubin Tetydy i Peleusa pojawiła się Eris (Niezgoda), która rzuciła złote jabłko między uczestników ceremonii. Jabłko miało zostać przyznane najpiękniejszej z kobiet. Powstał spór, o którego rozsądzenie poproszono Parysa/Aleksandra, a jego imię znaczyło obrońca. Trzy przybyłe do Parysa boginie: Hera, Atena i Afrodyta, chcąc zwyciężyć, ofiarowywały sędziemu cenne dary. Parys uległ obietnicy Afrodyty pozyskania miłości najpiękniejszej kobiety – Heleny spartańskiej. Scena sądu stała się wdzięcznym tematem podejmowanym przez wielu artystów. Zwykle przedstawiano Parysa jako pasterza, na tle lesistego krajobrazu, rozsądzającego spór bogiń.
Misa była pokazywana warszawskiej publiczności podczas Wystawy starożytności i przedmiotów sztuki w 1856 r. w pałacu hr. Augustostwa Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 32 (dziś: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego). W katalogu tej wystawy opisana pod pozycją 795 jako miska emaliowana, co oznacza, że już wtedy nie posiadała stopy
Joanna Paprocka-Gajek
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 4,5 cm, szerokość: 20,5 cm
Rodzaj obiektu
naczynie dekoracyjne
Technika
kucie, emalia, złocenie złotem proszkowym
Tworzywo / materiał
miedź
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
nieznany
środkowy neolit
Muzeum Narodowe w Szczecinie
nieznany
1700 — 1850
Muzeum Narodowe w Szczecinie
kultura amfor kulistych
3100 p.n.e. — 2500 p.n.e.
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Zamkowe w Malborku
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.