Ignacy Cetner

Portret Ignacego Cetnera namalowany przez artystę wywodzącego się ze szkoły Sylwestra Augusta Mirysa (1700-1774). Obraz powstał w Polsce w 1746 r. Ma on kształt prostokąta stojącego. Jego koloryt jest ciemny, stonowany, bardzo ciepły, utrzymany w brązach i beżach. Portretowany ujęty został na nim do bioder. Twarz mężczyzny jest owalna, pełna, o wysokim czole, cienkich jasnych brwiach, dużych niebieskich oczach, wydatnym, prostym nosie i pełnych, lekko rozchylonych jaskrawokarminowych ustach. Karnacja twarzy ciepła, lekko złotawa z delikatnymi niebieskimi cieniami; policzki, nos i broda zaróżowione. Włosy mocno przypudrowane, krótkie, kręcone, jasne, zaczesane od czoła, zakrywające uszy. Mężczyzna ubrany jest w ciemny kirys z folgami, nałożony rajtrok z ozdobnymi odwijanymi mankietami. Pod szyją biały halsband. W pasie kirys przewiązany ozdobnym sznurem. Przy lewym boku rękojeść krótkiej broni. Tło portretu ciemne, brązowe, rozjaśnione wokół postaci. Obraz ujęty w szeroką, drewnianą, profilowaną, złoconą ramę ozdobioną nakładanym ornamentem ze stylizowanych liści akantu płomienistego z nałożonymi na nie kaboszonami. Całość ramy oplatają woluty. Na osiach pionowe i poprzecznie stylizowane muszle z rocaillami i kogucimi grzebieniami. 

Joanna Kluz