Scena w porcie

Widok na port ujęty z góry z widocznymi po lewej zabudowaniami z czerwonej cegły, a na pierwszym planie z otwartym placem, gdzie ukazane są sceny toczącego się nad rzeką życia. Widzimy kupców, zwierzęta z przytroczonymi beczkami, dyskutujące kobiety i zabawy dzieci. Po prawej stronie w oddali manewruje na wodzie duża galera dwumasztowa ze zwiniętymi żaglami typu łacińskiego. Na pokładzie widoczni są marynarze obsługujący charakterystyczne długie wiosła. Na dziobie i rufie statku znajdują się nadbudówki dla oficerów. Część dziobową zakrywa ozdobny namiot, który osłaniał marynarzy przed słońcem. W centrum przedstawienia, z jednym postawionym żaglem płynie handlowa łódź typu holenderskiego o charakterystycznym pękatym kształcie kadłuba. Podobna jednostka zacumowała u wybrzeża, gdzie trwa rozładunek lub załadunek towarów. W oddali na horyzoncie widoczne jest ujście rzeki, flankowane dwiema wieżami. Niebo zasnute jest skłębionymi chmurami.

Od XVI wieku, pod panowaniem hiszpańskiej linii Habsburgów, żegluga niderlandzka zaczęła brać udział w handlu kolonialnym, dzięki czemu szybko rozwijały się tamtejsze porty. Weduty portowe i pejzaże morskie stały się więc popularne w nowożytnej sztuce Niderlandów. Przykładem tej tendencji jest prezentowana Scena w porcie. Zaproponowany tu sposób ujęcia perspektywy – w formie widoku z góry – wywodził się z malarskiej szkoły flamandzkiego malarza Pietera Bruegla starszego (około 1525–1569). Autorem obrazu z kolekcji szczecińskiej był prawdopodobnie artysta z kręgu naśladowców Mathijsa Schoevaerdtsa (około 1665 – przed 1725). Ten brukselski malarz, początkowo tworzący również pod wpływem Bruegla, znany był z licznych małoformatowych pejzaży, w których umieszczał różnorodne scenki rodzajowe składające się na, rozbudowany niekiedy, sztafaż.

Justyna Bądkowska