Brzytwa

Najstarsze akcesoria do golenia znane z wykopalisk archeologicznych wykonywane były z krzemienia lub muszli. Z czasem zastąpiły je metalowe, specjalnie wyostrzone nożyki, z których na przełomie XIX i XX stulecia wyewoluowały brzytwy w postaci znanej do dzisiaj. Ważnym ośrodkiem ich produkcji było miasto Solingen w północnych Niemczech, które od średniowiecza znane było z wytwarzanych tam metalowych narzędzi tnących. Manufaktury zajmujące się wytwarzaniem tego rodzaju narzędzi istniały również w przedwojennym Szczecinie. Mieszkańcy mogli się w nie zaopatrzyć m.in. w wytwórni „Klass Friedrich Stettin”. Wyprodukowane tam brzytwy w eleganckich, dwuczęściowych oprawach, stanowiły wyposażenie wielu mężczyzn, dla których golenie było podstawą codziennej higieny. Akcesoria tej manufaktury można było odnaleźć także w funkcjonujących w mieście golarniach, które najczęściej były połączone z zakładami fryzjerskimi. Z czasem zapotrzebowanie na brzytwy firmy „Klass Friedrich Stettin”, podobnie jak i innych wytwórni, zaczęło stopniowo maleć. Tego rodzaju narzędzia coraz częściej były bowiem wypierane przez znacznie wygodniejsze w użyciu maszynki do golenia.

Anna Lew-Machniak