Flaszka

Porcelanowa, czworoboczna flaszka dekorowana motywami w stylu Kakiemon. Wylew został ujęty w oprawę z brązu złoconego. Na przeciwległych bokach naczynia powtórzono motyw dekoracyjny złożony po dwóch stronach z symetrycznie ułożonych trzech grup kwiatów o wielu płatkach wyrastających z jednej łodygi, a po kolejnych dwóch namalowano wygięty, kobaltowy pień śliwy z gałązkami obsypanymi czerwonymi kwiatami. Dekoracja malowana w kolorach jasnoniebieskim, jasnozielonym, pomarańczowym, cynobrowym i czarnym w technice naszkliwnej.

Produkcję wyrobów o oszczędnej, często asymetrycznej dekoracji zapoczątkował w XVII wieku japoński artysta Sakaida Kakiemon. Naczynia o takim zdobieniu, początkowo wytwarzane w okolicach miasta Arita inspirowały kolejne ceramiczne warsztaty na wyspach. Z Japonii importowano je do Europy, gdzie delikatne wyroby cieszyły się sporym zainteresowaniem kolekcjonerów już od końca XVII wieku. Miał je w swoich zbiorach także pasjonat porcelany August II Mocny. Jak wiele innych przedmiotów z jego kolekcji posłużyły więc jako modele w wytwórni porcelany w Miśni – już w 1709 roku zostały do niej wysłane, aby mogły zostać skopiowane. W czasach późniejszych wytwarzano ten popularny model także w innych ośrodkach.

Słynnemu właścicielowi pałacu w Wilanowie, Stanisławowi Kostce Potockiemu, takie przedmioty nie były obce. W swoim „Wincklemanie polskim” pisał: Porcelana tak zwana pierwszego rodzaju, po białej za najdawniejszą uchodzi. Jest wielkiej białości, w małych sztukach, zwykle do czworobocznych pękatych butelek z długiemi i cienkiemi szyjkami podobną. Znajdują się na niej krzewy i kwiatki starannie wypracowane, lecz w bardzo małej liczbie. Flaszki wzorowane na oryginałach japońskich, znajdowały się w kolekcji wilanowskiej z pewnością już w końcu XVIII wieku, co poświadczają zapisy w inwentarzach.