Wazon z pokrywą

Duża owoidalna waza z kopulastą pokrywą dekorowana w stylu złotego imari. Naczynie z krótką szyją rozszerza się w górnej partii brzuśca, i następnie płynnie zwęża się ku podstawie, przechodzącej w delikatnie zarysowaną stopę. Pokrywa z wąskim kołnierzem została zwieńczona dużą, stożkowatą gałką. Na dekorację naczynia składają zróżnicowane, delikatnie malowane motywy flory i fauny. Niemal całą powierzchnię brzuśca zdobi proso zestawione z parami przepiórek symbolizując jesień. W górnej partii naczynia umieszczono feniksy zamknięte w pięciolistnej rezerwie, czyli polu wyodrębnionym krawędzią, wypełnionym dekoracją. Powierzchnię pomiędzy rezerwami zdobią motyle pośród kwitnących roślin, oraz kadzielnice w formie czary na trójnogu. Dekoracja pokrywy stanowi pendent do dekoracji górnej części wazy.

Waza z jej dekoracją jest typowym przykładem zdobienia nazywanego „złotym Imari”, czyli porcelany wytwarzanej w Arita, ze zdobieniami malowanymi złotem lub złotem i czerwienią żelazową, a niekiedy złotem i czerwienią z dodatkiem zieleni, oberżyny i czerni. Określenie Imari pochodzi od nazwy portu, z którego wypływały statki z japońskimi wyrobami eksportowymi. Wyroby dalekowschodnie były niezwykle cenione i pożądane w Europie, dlatego też od XVII wieku produkowano je z przeznaczeniem na rynek europejski. „Złote imari” datuje się na początek wieku XVIII.

W wilanowskiej kolekcji japońskiej porcelany znajdują się dwa analogiczne obiekty o numerach Wil.2322 i Wil.2324 oraz dwa wazony Wil.2292 i Wil.2293, tworzące garnitur. W pierwszej połowie XIX wieku naczynia te najpewniej zdobiły dawne Pokoje Chińskie zlokalizowane na pierwszym piętrze korpusu pałacu, zaprojektowane przez Stanisława Kostkę Potockiego.