Lublin. Krakow. - Przedmieście

Zachodnie przedmieście Lublina, zwane Krakowskim, wzięło swą nazwę od drogi prowadzącej w kierunku Krakowa. Stary szlak wiódł od miasta w murach wzdłuż późniejszych ulic Koziej i Narutowicza. Z Bramy Krakowskiej, usytuowanej na skraju lokacyjnego miasta, wychodziła również inna droga, która wytyczyła przestrzeń dzisiejszej ulicy Krakowskie Przedmieście. Trakt ten w średniowieczu był wyłożony drewnianymi belkami. Początkowo przy utwardzonej nawierzchni stały domy otoczone ogrodami. W XVII wieku wzdłuż kształtującego się biegu ulicy zaczęła się pojawiać zwarta murowana zabudowa kamienic. Z czasem Krakowskie Przedmieście stało się główną i reprezentacyjną ulicą Lublina, podzieloną na trzy odcinki. Pierwszy biegł od placu Łokietka do placu Litewskiego. Drugi ciągnął się na wysokości placu Litewskiego. Trzeci odcinek, powstały najpóźniej, kończył się w okolicy Ogrodu Saskiego oraz skrzyżowania z ulicą Lipową.

Na pocztówce wydanej w 1917 roku w krakowskim wydawnictwie „Sztuka” został uwieczniony końcowy fragment Krakowskiego Przedmieścia. Widok od strony wejścia do ogrodu miejskiego ukazywał perspektywę wybrukowanej ulicy z wydzielonym chodnikiem oraz ciągnącymi się po obu stronach pierzejami kamienic. Charakterystyczne parkowe ogrodzenie oraz domek stróża z wysokimi neogotyckimi wieżyczkami, które przetrwały do czasów współczesnych, wyraźnie oddzielały tereny zieleni od typowo miejskiej zabudowy. Uchwycony na barwnej pocztówce kontrast nadawał przestrzeni malowniczości.