Flakonik

Flakonik ze szkła kryształowego i srebra z kolekcji muzealnej, wykonany przez krakowskiego złotnika i brązownika na początku XX wieku (przed 1920 rokiem). Flakonik na perfumy, niewielki wykonany z grubościennego szkła kryształowego w kształcie spłaszczonej kuli przechodzącej w niewysoką szyjkę zamkniętą korkiem i nakrywą. Brzusiec flakonika w całości szlifowany w ornament roślinny i geometryczny w typie rokoka. Nakrywka w kształcie półkuli, wykonana ze srebra, profilowana, z gwintami. W centrum nakrywy dekoracja z kartusza rokokowego w otoczeniu kogucich grzebieni na  groszkowanym tle. Na dnie flakonika wielopromienista gwiazda. Znaki złotnicze na szyjce i nakrywie (od wewnątrz złoconej) flakonika. Flakonik należy do kompletu pojemników na kosmetyki złożonego z 5 sztuk. Tego typu akcesoria jak pojemniki na puder, flakony na perfumy i wody toaletowe, pudełka na kremu, pilniki, nożyczki, szczotki, stanowiły konieczne wyposażenie toaletki pani domu. Wykonywano je często ze szkła kryształowego, srebra i często srebra złoconego i bogato dekorowano a wykonywane były często przez znanych złotników i uznanych artystów. Ich posiadanie świadczyło o statusie pani domu. Flakoniki na perfumy projektowali często najsłynniejsi mistrzowie szkła, a flakony i puzdra to bardzo stary wynalazek, najpierw używano naczyń glinianych , później szklanych i porcelanowych często zdobiony szlachetnymi kamieniami. Gdy perfumy się wyczerpywały dama wysyłała służącą do składu towarów, gdzie flakoniki napełniano odpowiednimi perfumami. Z biegiem czasu flakoniki zaczęły przybierać różne kształty i często były wykonywane na indywidualne zamówienia, Gdy nastały czasy masowej produkcji, flakoniki zaczęto wytwarzać masowo wykorzystując tanie materiału i wprowadzając unifikacje kształtów.

Przemysław Kucia