Sukmana męska

Sukmana męska do stroju krzczonowskiego z przełomu XIX i XX wieku zwana fijarówką. Wykonana z sukna samodziałowego, folowanego przez małomiasteczkowego krawca. Była ciężka i długa, sięgała prawie do połowy łydek. Krój sukmany, typu poncza podłużnego, składa się z płatu tylnego, silnie wyciętego w pasie, i dwóch przodów zszytych z nim na ramionach i po bokach. Zarówno płat tylny, jaki i przednie od pasa w dół są skrojone skośnie. W pasie po bokach szwy płatów przednich i pleców wystebnowane są mocniej, przez co powstaje odstająca fałda dla podkreślenia wcięcia sukmany i linii bioder. W pasie po bokach zostały pozostawione tak zwane głuche kieszenie. U dołu są wszyte niewielkie kliny, po dwa z każdej strony, aby nadać sukmanie bardziej trapezowaty kształt. Sukmana od pasa do wycięcia pod szyję jest zapinana na osiemnaście haftek. Zdobi ją szamerunek z czerwonego i ciemnogranatowego sznurka, którym jest obszyte wycięcie pod szyją i wzdłuż zapięcia do pasa w formie czterech naprzemiennie kolorowych pasów (czerwono-granatowych) ułożonych w formie pętli, których końce są zwinięte w ślimaki. Na szwach fałdów z przodu, z boku i z tyłu również umieszczono ozdobny sznurek, który jest zakończony ślimakami, ale dodatkowo na sznurkach ma naszyte poziomo pomponiki w formie kokardek, które zwano chwościkami. Na makiecie jest przyszyte zielone płótno w kształcie rombu, a w dolnej części sukmany, po bokach wąskie pasma z tego samego materiału. Nad nimi jest też naszyty szamerunek ze sznurka zakończony ślimakiem i pomponiki, podobnie jak wyżej, przy szwach na fałdach. Na jednej z górnych fałd, po lewej stronie, jest także naszyty zielony pas materiału (być może pasy były naszyte przy pozostałych, ale niestety nie wszystkie ozdoby zachowały się w dobrym stanie).

Tego typu sukmany mężczyźni obowiązkowo nosili w czasie ślubu, podczas innych obrzędów i wydarzeń religijnych, rodzinnych oraz lokalnych, niezależnie od pory roku. Jakość użytych materiałów i liczne ozdoby miały świadczyć o zamożności właściciela. Ta forma sukmany była noszona w centralnej i południowej części Lubelszczyzny, czyli do stroju krzczonowskiego, lubartowskiego, zamojskiego, i z Powiśla Lubelskiego.