Sprzedawczyni amorków

Malowidło w stylu pompejańskim „Sprzedawczyni amorków”
Obrazek z kolekcji Lubomirskich, zakupiony przez księżnę marszałkową Lubomirską (wzmiankowany w inwentarzu zamkowym z 1802 r) przedstawia scenę fantastyczną – dwie kobiety z dzieckiem kupujące amorka, trzymanego za skrzydła przez sprzedającą obok niej klatka z uwięzionymi amorkami, przeznaczonymi na sprzedaż. Scena we wnętrzu domu, z pietyzmem oddane ściany i pęknięcia tynku. Obrazek jest kopią malowidła odkrytego w jednym z domów zalanego lawą i zasypanego popiołem wulkanicznym Herculanum. Wybuch  wulkanu Wezuwiusz miał miejsce w 79 r , a oba zasypane miasta czyli Pompeje i Herculanum zostały odkryte w 80 –tych latach XVIII w i odtąd malarstwo nazywane pompejańskim stało się bardzo popularne wśród arystokracji. Wyróżniono cztery style malarstwa pompejańskiego Oczywiście, niejako ”poza tymi stylami” rozwijało się malarstwo przedstawiające martwe natury zdobiące sale jadalne, a złożone z ptaków, owoców, ryb czy naczyń z wodą. Oprócz tego spotyka się malowane wprost na ścianach portrety przedstawiające mieszkańców domu. Łańcucki obrazek zamówiony przez księżnę marszałkową Lubomirską zdobi Apartament Chiński na I piętrze zamku, a właściwie pokój pompejański, czyli salonik w tym apartamencie.

Bożena Rybkowska